با امضای قرارداد همکاری فناوری و علمی بین پردیس دانشکده‌های فنی و شرکت شاتل، طرح «دانشکده سرمایه‌گذار» کلید خورد

1396/04/12

قرارداد همکاری فناوری و علمی در قالب «دانشکده سرمایه‌گذار»، ۱۱ تیر ۱۳۹۶، بین پردیس دانشکده‌های فنی دانشگاه تهران و شرکت آریا رسانه تدبیر (شاتل) به امضا رسید.

به گزارش روابط عمومی پردیس، دانشکده مهندسی برق و کامپیوتر دانشگاه تهران با هدف افزایش تعامل علمی، فناوری و اقتصادی با بخش خصوصی، مدل جدیدی را تحت عنوان «دانشکده سرمایه‌گذار» برای همکاری با شرکت‌های پیشرو کشور طراحی کرده است که در راستای تحقق این امر طی مراسمی با حضور معاون توسعه فناوری معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری، قرارداد همکاری بین رئیس پردیس دانشکده‌های فنی و مدیر عامل شرکت شاتل منعقد شد.

دکتر مجید نیلی احمد آبادی، رئیس دانشکده مهندسی برق و کامپیوتر پردیس دانشکده‌های فنی در این مراسم گفت: «در مدل «دانشکده سرمایه‌گذار»، پایان‌نامه‌ها در لبه‌های علم و فناوری در استاندارد دانشگاه تهران و معطوف به نیازهای فناورانه شرکت خصوصی تعریف و اجرا می‌شود. در این چارچوب، دانشکده و شرکت‌های خصوصی به صورت مشترک برای تولید ثروت دانش بنیان و به صورت تدریجی سرمایه گذاری می‌کنند».

دکتر نیلی احمدآبادی، نیروی انسانی، خلاقیت، زیر ساخت دانشگاهی و تعریف پایان نامه‌ها بر اساس هم‌راستایی با نیازهای فناوری و علمی بخش خصوصی و رعایت استانداردهای دانشگاهی در مرزهای دانش و فناوری را آورده دانشگاه تهران در این طرح عنوان کرد.

رئیس دانشکده مهندسی برق و کامپیوتر پردیس دانشکده‌های فنی، تأمین زندگی حداقلی دانشجویان و علاقه‌مند کردن آن‌ها به آینده را از مزایای این طرح برشمرد.

وی درباره انتخاب شرکت شاتل اظهار کرد: «ما چندین شرکت را برای همکاری در نظر داشتیم، که شرکت شاتل در این زمینه پیشگام بود، مزیت شرکت شاتل این است که در فناوری اطلاعات که یک حوزه کاملاً رقابتی است به این نتیجه رسیده برای بقا در بازار و توسعه کار نیاز به علم و فناوری روز دارد».

وی افزود: «بنابراین این شرکت باید نیازهای خو را را از طریق دانشگاه‌ها رفع کند. رسیدن به این مرحله و باور در شرکت‌های ما بسیار کم است و شرکت شاتل در این زمینه پیشرو بوده است. دانشگاه تهران در زمینه‌های فناوری اطلاعات، مخابرات، هوش مصنوعی و شبکه‌های اجتماعی با این شرکت همکاری خواهد داشت».

دکتر نیلی احمدآبادی، با بیان اینکه بنیه اقتصادی شرکت‌های خصوصی زیاد قوی نیست گفت: «در این مدل تلاش شده است حداقل هزینه در زمان اجرای پروژه سرمایه گذاری از سوی شرکت‌ها انجام گیرد و سود نهایی و هزینه اصلی که باید منفعت دانشجو، استاد و دانشگاه را هم در بر داشته باشد، پس از اتمام پروژه و وارد شدن به چرخه اقتصادی حاصل شود».

وی نیاز به دانش و فناوری روز در داخل شرکت‌های خصوصی را به عنوان نخستین نیاز برای سرمایه گذاری اولیه و جزو الزاماتی توصیف کرد که یک شرکت خصوصی باید به آن دست یابد، و بیان کرد: «وظیفه دانشگاه این است که در حوزه‌هایی که بخش خصوصی نیاز به فناوری روز دارد و می‌تواند از آن ثروت تولید کند، هزینه تولید علم و فناوری را در مرحله تولید به حداقل برساند و در مقابل در آینده با آن‌ها به شراکت برسد».

رئیس دانشکده مهندسی برق و کامپیوتر پردیس دانشکده‌های فنی، عدم احساس نیاز به دانش و فناوری روز در اکثر صنایع را از موانع اصلی ارتباط بین صنعت و دانشگاه برشمرد و عنوان کرد: «ایجاد نیاز، حرکت و همکاری را در دو سمت به وجود می‌آورد. ما به لحاظ تعریف ساختاری و استاندارهای علمی و بین‌المللی در مرزهای علم و دانش باید حرکت کنیم».

وی در ادامه اظهار کرد: «در حال حاضر شرکت‌هایی هستند که در مرزهای علم و فناوری در کشور فعالیت دارند و برای بقا باید با دانشگاه همکاری کنند. دانشگاه هم برای اینکه بتواند خود را به روز نگه دارد و منابع مالی را توسعه دهد باید با اینگونه شرکت‌ها همکاری کند، و این یک نیاز دوطرفه است».

دکتر نیلی احمدآبادی، دریافت پژوهانه معقول به دانشجویان و اختصاص زمان مناسب به پژوهش، قرار گرفتن پایان نامه‌ها در راستای تولید همزمان علم و کمک به اقتصاد دانش بنیان، رشد بخش خصوصی و افزایش ظرفیت همکاری با دانشگاه‌ها، علاقه‌مند شدن بخش خصوصی و نیمه دولتی به سرمایه گذاری محدود و خلق ثروت در حوزه‌های نوین را به‌عنوان برخی از مزایای سیستمی این طرح برشمرد.

وی هم‌چنین از تأسیس دفتر انتقال فناوری با هدف ایجاد دانشکده سرمایه‌گذار، و حمایت و مشارکت خیرین از این طرح خبر داد.